15 Jaar Link2Europe: de mensen achter de schermen

Link2Europe is geen succes van 1 persoon of 1 team. Vele personen en stakeholders hebben een invloed gehad of deel uitgemaakt van het succes dat wij vandaag kennen. Ik tracht toch enkele mensen specifiek in de bloemetjes te zetten en te bedanken voor de afgelopen 15 jaar.

De pioniersjaren

Marie-Jeanne Veeckman:

Het Link2Europe verhaal begon destijds bij Vedior in 2004. In mijn toenmalige job als National Projects & Sales manager werkte ik veel samen met mijn collega Key Accountmanagers en National Sales managers. Marie-Jeanne werkte in de Gentse regio en kreeg de vraag van één van haar klanten of we bij onze selectie van een grote groep operatoren ook niet in Polen konden op zoek gaan naar mensen. Dat was het zaadje dat nodig was om het latere Link2Europe verhaal uit te werken. Bedankt Marie-Jeanne voor de contacten destijds.

Gilbert Bouillon:

Onze toenmalige CEO bij Vedior België was zeker geen allemansvriend en kwam vooral de boel reorganiseren en winstgevend maken. Populair was hij dus zeker niet altijd. Een man van weinig woorden, maar als het moest, gaf hij veel vertrouwen. Op mijn verhaal, dat ik grondig had voorbereid, om in Europa en dan vooral in Polen eens te kijken of we daar geen selecties konden doen en dan de hele organisatie om die mensen hier in België tewerk te stellen zij hij na een uiteenzetting van een half uur alleen maar: “Dan zult gij eens naar Polen moeten gaan hé Igor”.

Dirk Beets:

Dirk is reeds jaren mijn klankbord en steun in moeilijkere tijden. Dirk is in zijn carrière vooral mijn baas geweest en later, toen ik met Link2Europe begon, altijd een goede raadgever geweest. Naast mijn vennoten was Dirk er altijd om te praten, van gedachten te wisselen en vanuit zijn ervaring en rust kon hij me mee de juiste richting wijzen. Dirk is reeds lang mee bestuurslid en kon zo zijn ervaring van de uitzendsector en zijn ervaring als consultant zeer goed inbrengen in ons bestuur. Zonder Dirk zou het groeipad niet zo duidelijk geweest zijn, de cijfers en budgetten niet zo secuur en de basis van de organisatie niet zo solide. Ik hoop alvast nog vele jaren op zijn steun te mogen rekenen.

Ronny Van Herck:

Ronny was de man die me introduceerde bij de mogelijke investeerders die het wel zagen zitten om in de niche van internationale rekrutering en uitzendarbeid actief te zijn. Ik kende Ronny al jaren van bij zijn toenmalige functie binnen Distrilog en later als zaakvoerder van LIS. Door zijn relationele banden met de uitzendsector kwamen we elkaar meermaals tegen en zo kreeg ik via hem de opportuniteit om mijn business idee te pitchen bij zijn 2 toenmalige medevennoten en eigenaars John en Roger.

Roger Van Cleynenbreughel:

Roger vormde samen met “Den John” een ondernemersduo dat ideeën uitwerkte, risico’s nam maar ook wel de kans durfde te geven aan nieuwe en onbetreden paden. Het idee van invullen van knelpuntberoepen door buiten België te rekruteren was niet alleen voor hun eigen bedrijf nuttig maar zij zagen zeker potentieel in deze nieuwe piste. Roger was de meer becijferde ondernemer en van hem heb ik vooral geleerd hoe de bank kon worden bespeeld, hoe je op een goede manier een leverancier kon bewerken om toch de beste prijs te geven en hoe je met de nodige rust toch heel wat gezag kon uitstralen. Roger was ook nooit te beroerd om in het begin mee de handen uit de mouwen te steken en te helpen waar nodig. Zeker als het over praktische zaken ging zoals telefonie, laminaat en andere huisvestingsperikelen. Maar bovenal, Roger en John hebben de gelden ter beschikking gesteld om het nodige startkapitaal te vinden om Link2Europe op te starten.

John Aerts:

2 Handen op 1 buik, dat was de voornaamste slagzin die John gebruikte in het zakendoen met Roger. Zoals veel in zaken doen, is dit moeilijk op lange termijn, maar bereik je wel bepaalde doelen die je voorop stelt. John was wel de man die deuren kon openen, iemand kon introduceren en voor de ambiance kon zorgen wanneer nodig. Ik wil hem bedanken voor al die keren dat hij op beurzen of bij netwerkgelegenheden ervoor zorgde dat onze naam gehoord werd en dat er kaartjes werden uitgedeeld. John is een man van veel woorden, maar hij weet ook wel dat de daden beter door anderen werden verwezenlijkt. Ondertussen is John meer de weg ingeslagen van het onzekere muzikantenbestaan waar zijn “haastig naar nergens” syndroom meer gepast is. Maar John blijft steeds welkom bij Link2Europe voor een koffie en een gesprek over nieuwe ideeën en opportuniteiten.

Hanna & Ilona:

Zonder Hanna en haar zus (Ilona) geen Link2Europe. Ik leerde Hanna en haar zus Ilona kennen bij mijn eerste bezoeken in Polen in 2004. De gedreven zussen waren pioniers in het opzetten van een rekruteringsbedrijf in Polen waar kandidaten zich aanboden die naar het buitenland wilden gaan werken.

Opole telde destijds wel een honderdtal rekruteringsbedrijven die zich richten op de rekrutering van “Duitse” Polen die vooral in Nederland aan de slag waren.

Toen ik in 2007 het plan opvatte om met Link2Europe te starten waren zij beiden ook op een kruispunt in hun ondernemerschap en voelden ze zich niet gelukkig om, na een overname door een grote uitzendgroep, verder te werken in een grote steeds veranderende structuur. We hadden een goede vertrouwens- en ook vriendschapsband opgebouwd in de jaren dat we hadden samengewerkt voor Link2Europe en we besloten de stap te zetten om samen te investeren in een nieuw rekruteringsbedrijf. Na stevige onderhandelingen over de modaliteiten, kwamen we tot een akkoord.

Ook de naam Link2Europe werd na wat gemeenschappelijke brainstormsessies gevonden en begin 2008 werd de Poolse poot Link2Europe sp.z.o.o. opgericht. Op dat moment zonder zus Ilona die last minute besloten had in de zaak van haar man te stappen.

Met Hanna werd het bedrijf in Polen vakkundig opgebouwd en haar ervaring met selectie leidde snel tot de eerste successen. Nu, zoveel jaren later, is Ilona eindelijk in het bedrijf gestapt en blijft Link2Europe Polen onze belangrijkste rekruteringspartner.

Guido Vreuls:

Guido was destijds verantwoordelijk voor wat men Dactylo Polska noemde. Dactylo was een Nederlandse tak van de Vedior Holding die in Polen actief was met 4 kantoren die zich richtten op rekrutering voor de Nederlandse arbeidsmarkt. Guido was vermoedelijk binnen de wereldwijde Vedior organisatie toen de jongste “landendirecteur” van vermoedelijk ook het kleinste aantal vestigingen (4). Maar fun was het zeker. Het is binnen zijn kantoren dat we de eerste ervaringen leerden kennen van deze niche. Met Guido tracht ik nog steeds af te spreken als ik in Polen ben. Na zijn passage bij Dactylo werd hij verantwoordelijk voor de hele Poolse en later Oost-Europese tak van Otto Workforce, de grootste speler in deze niche en ondertussen een echte uitzendgroep. Als er iemand is die onze business kent en begrijpt is hij het wel. Er lopen in Opole veel Nederlanders rond maar als je een pint wil gaan drinken doe het dan met Guido en Marcel (zijn Nederlandse kameraad en ex-collega die ook in Opole is blijven hangen). Ondertussen kan je Guido vooral vinden in sportmiddens waar hij met zijn eigen bedrijf vooral met sponsoring en sportkledij voor schaatsers en voetbal bezig is. Bedankt Guido voor de goede raad en toffe avonden.

Bedankt
Igor Van Assche